woensdag 25 november 2009

Ons kindje wacht op ons in Aktau!

Ons dossier vond zijn weg naar een weeshuis in Aktau, een kuststad aan de Kaspische Zee.

Ons kindje wacht daar op zijn nieuwe mama en papa.

Volgens HKM mogen we zeker een eerste afreis verwachten tijdens het eerste trimester. Spannend!

Aktau in woord (is er een tolk in de zaal?) en beeld.


donderdag 24 september 2009

Reisvoorbereiding: deel 1

HKM liet ons weten dat we op 19 november op reisvoorbereiding mogen.
Goed nieuws dus.
Was het niet dat we dan nog in Mexico zitten.

Na een geruststellend telefoontje - want nee, deelname aan een volgende reisvoorbereiding houdt niet in dat onze afreis daardoor wordt uitgesteld - zullen we in de loop van januari kunnen deelnemen aan een nieuwe sessie.

Er komt dus schot in de zaak!

maandag 7 september 2009

Dossier vertrekt!

Ons dossier vertrekt deze week naar Kazachstan (jippie).

Waar zal het terechtkomen (spannend)?

Het komt alvast heel dicht in de buurt van ons kindje te liggen..
.. toch wel een geruststellende gedachte (kippenvel).

Hopelijk kunnen we het dossier snel achterna reizen! (ready-set-go)

dinsdag 1 september 2009

Gedachten

Eerst dacht ik: 'niet aan denken',
Dat heb ik toen gedaan,
maar twee seconden later,
dacht ik er toch weer aan.

Nee, zo eenvoudig is dat niet,
want weet je, wat je doet,
je denkt er ook aan als je denkt
dat j'er niet aan denken moet.

-Toon


donderdag 13 augustus 2009

Iedereen heeft recht op verlof, maar...

... de consul had dat van hem toch iets beter mogen plannen.

Een maand was het adoptiebureau dicht... wegens verlof.
Na een maand durf je dan toch eens te bellen.
Je hoopt stiekem dat ons dossier een nieuw stukje weg heeft afgelegd.

Maar nee.
Wat blijkt nu?
De consul, verantwoordelijk voor het registeren van ons adoptiedossier op de Kazachse ambassade, was met verlof... naar Kazachstan.

Dus geen registratie.

Die gebeurt nu maandag.
En twee weken nadien vertrekt ons dossier dan naar Kazachstan.
Een beetje daarna zullen we weten uit welke regio ons kindje zal komen.
Almaty of Karaganda.

Geduld.
Nog even.
En daarna,
nog een beetje.

maandag 29 juni 2009

En nu?

De vertaler is klaar!

Ons dossier is vandaag aangekomen bij Het Kleine Mirakel.
Zij zullen alles bundelen... en snel opsturen naar Kazachstan..

maandag 8 juni 2009

En dan?

Status dossier: GO!

Het Kleine Mirakel keurde elk document goed.
Nergens een ontbrekende stempel of handtekening.
Oef.

En nu? wordt ons dossier vertaald door een beëdigd vertaler
En dan? vertrekt ons dossier naar Kazachstan
En dan? is het onze beurt afwachten tot een kindje aan ons wordt toegewezen

En dan? wij blij... wij heel blij... wij euforisch blij...

donderdag 4 juni 2009

Papierslag

De papierslag zit erop!

Elk document is verzameld,
elke handtekening gezet,
elke foto genomen;
elke brief is geschreven,
elke stempel gedrukt.

Morgenvroeg de legalisatieronde bij de notaris en dan maandag ons dossier afgeven aan Het Kleine Mirakel. In de hoop dat er niets ontbreekt!

En bij deze verdient elke ambtenaar die ons pad kruiste een pluim.
Aan elke briefschrijver, dankjewel voor de ophemelende woorden,
en iedereen die ons vanaf de kantlijn heeft aangemoedigd, een welgemeende merci.

dinsdag 26 mei 2009

215

Deze namiddag zijn we onze samenwerking met Het Kleine Mirakel gaan beklinken. We hebben met zwier onze handtekening onder het contract gezet en kregen meteen ook uitleg over de volgende stap.

'T is terug aan ons.

We zullen vanaf nu onze vrije momenten wijden aan het samenstellen van ons adoptiedossier. Dit wordt opnieuw een rondrit langs gemeentehuizen, dokters, notarissen en ministeries. Alle papieren zullen voorzien worden van apostilles en legalisaties. Ook maken we een fotoreeks, met onszelf en onze stek in de hoofdrol.

Hiervoor geven we onszelf twee weken de tijd. Mooi ingebonden geven we het dan terug aan Het Kleine Mirakel dat ons dossier zal laten vertalen en nadien opstuurt naar Kazachstan.

We kregen vandaag ook een plaatsje toegewezen.
Een plaatsje op de wachtlijst.
Nummer 215.

zondag 3 mei 2009

Wat kazachstan? Waar Kazachstan?

Waar ligt kazachstan?
Wat spreken ze daar?
Hoe ziet het eruit?


Wacht maar, binnenkort zijn we volleerde Kazachstan-experts.

Puur natuur:



dinsdag 28 april 2009

Onze wereldkeuze

Sommige keuzes kan je enkel met je hart nemen.

Geen lijstjes met pro's en cons.
Geen wikken en wegen.
Geen rationele bepeinzingen.

En zo,
we gaan een Kazakje adopteren.
Omdat ons hart ons die richting uitstuurt.

Binnen een tweetal maanden zal Het Kleine Mirakel - kan het toepasselijker? - ons dossier beginnen opstellen. En dan staan we op de wachtlijst.


zaterdag 18 april 2009

Groene brieven

Voorkomen op 10 april en twee aangetekende zendingen in onze brievenbus op 14 april. Het kan soms snel gaan bij het gerecht.

Vandaag de twee groene brieven gaan afhalen in het postkantoor. En ja hoor, ook de rechter vindt ons geschikt voor het adopteren van 1 buitenlands kind.

Met dit geschiktheidsvonnis op zak kunnen we nu de toer doen van de adoptiediensten en kunnen we eindelijk een plaatsje claimen op een wachtlijst. 27 april gaan we praten met Het Kleine Mirakel, voor een adoptie uit Kazachstan. Ook de diensten die Ethiopië doen mogen een bezoek van ons verwachten.

En dan kan het echte wachten eindelijk beginnen..
.. ik kan al niet wachten..

vrijdag 13 maart 2009

10u02-10u04

Langer dan dat duurde het niet bij de jeugdrechter.
Net voldoende om te bevestigen dat we een kindje willen adopteren. Alsof we daar nu nog aan twijfelen?

De uitspraak valt op 10 april.
'Het afschrift mag u een paar dagen later in de bus verwachten.'

Case closed.
Meeting adjourned.

woensdag 11 februari 2009

Onder de hamer

Post van de jeugdrechter himself..

Op 13 maart worden we verwacht in de Burgerlijke Raadkamer (laat dat dan ook maar ineens de laatste keer zijn :-).

Op dat moment wordt ons positief vonnis geveld.



Met dat papiertje op zak, zullen we de toer doen van de adoptiediensten en er uiteindelijk eentje uitkiezen.

vrijdag 6 februari 2009

Hoera!! Goed rapport!!

Een week overtijd.
Een week waarin de brievenbus nauwlettend in de gaten werd gehouden.
Een week van spanning en sluimerende twijfels.

En vandaag..
.. Het Rapport..

'... bevinden wij dat de protectieve factoren duidelijk opwegen t.o.v. de risicofactoren voor de adoptie van één kind.'

YES!! We zijn erdoor!!

vreugdetraantjes & vreugdedansjes.


zondag 18 januari 2009

Ter vervollediging

Gisteren startte de eerste les van de cursus voor binnenlandse adoptie. En wij waren erbij.

Toen we ons 1 jaar geleden aanmeldden bij K&G, deden we dit voor adoptie, en hadden we geen voorkeur voor een Belgisch kindje of eentje uit het buitenland. En dit gevoel hebben we nu nog. Jammer genoeg zijn binnenlandse & buitenlandse adoptie twee totaal verschillende trajecten.

En omdat we nog geen zekerheid hebben over ons (buitenlands) dossier, lopen we nog even mee in het circuit binnenlandse adoptie.

We gaan uiteraard op een gegeven moment een keuze moeten maken. Dit zullen we doen als we met onze beide voetjes op een wachtlijst staan.

De informatie die we opdoen blijft boeiend en ophelderend.

Ze zullen ons alleszins nooit kunnen verwijten niet goed voorbereid te zijn op de komst van ons kindje!

dinsdag 6 januari 2009

1 jaar onderweg

Vandaag zijn we een jaar onderweg.
Een jaar waarin we al hele kleine pasjes gezet hebben naar ons kindje.

We wachten vol spanning op het verslag van het MO.
Want dan zijn we pas echt vertrokken!

En eerlijk, dit jaar is gevlogen!
Onze tactiek? Samen genieten van elk moment, van elke kleine gebeurtenis en grotere mijlpaal.

Tegelijkertijd zijn onze adoptieplannen niet meer weg te denken uit ons bestaan. Vrienden die meelevend vragen hoe alles verloopt. Kerstkaartjes waarop lieve wensen staan voor de toekomst. Adoptieblogs die er een enthousiaste lezer bij hebben. Met collega's wegdromen bij soldes op kinderkleertjes. Het to do-lijstje voor het kindje er is ...

Bij elke kleine stap wordt de droom een tikkeltje concreter.