Terug aan hen!

Onze schrijfsels zijn de bus op!
Niet zo gemakkelijk, een levensverhaal schrijven. Er komt heel wat introspectie bij kijken. En dan is er telkens toch onbewust de gedachte 'hoe gaan de psychologen het allemaal analyseren?'

We zijn eerlijk geweest. Hebben niets verbloemd of anders verwoord.
Ook bij het invullen van de vragenlijsten zijn we niet te lang blijven stilstaan. Spontane antwoorden. Nu maar hopen dat het de 'juiste' zijn..

We wachten ondertussen al 2.5 maand op ons tussenvonnis.
Tijd dat ze daar ook wakker schieten!